درمان ناباروری به موارد مختلفی بستگی دارد و بهترین روش درمان بر اساس علت اصلی ناباروری و وضعیت فردی هر زوج ممکن است متفاوت باشد. در ادامه، به برخی از روش‌های درمان ناباروری اشاره می‌شود:

1. داروها و درمان‌های هورمونی: در مواردی که مشکل ناباروری به عوامل هورمونی مرتبط باشد، ممکن است پزشک داروهای هورمونی تجویز کند. این داروها ممکن است برای تنظیم تخمک‌گیری، افزایش تولید اسپرم یا تنظیم دوره‌های تخمک‌گذاری استفاده شوند.

2. جراحی: در برخی موارد، جراحی ممکن است به عنوان روش درمانی مورد نیاز باشد. مثلاً برای رفع انسداد لوله‌های رحم یا بهبود بنیه تخمدان‌ها.

3. تزریق سپرم مصنوعی (IUI): این روش شامل تزریق مستقیم اسپرم به رحم زن در زمان تخمک‌گیری است. این روش در مواردی موثر است که اسپرم‌ها نتوانند به تنهایی به تخمک برسند. کسب اطلاعات بیشتر

4. تخمک‌گیری مصنوعی (IVF): در IVF، تخمک‌ها و اسپرم در محیط آزمایشگاهی ترکیب می‌شوند و سپس جنین به رحم منتقل می‌شود. این روش برای موارد مختلف ناباروری مؤثر است و یکی از معروف‌ترین روش‌های درمانی ناباروری است. بیشتر بدانید

5. فرآیند تخمک‌گیری از دیگران (Donor Egg): در مواردی که تولید تخمک‌های سالم توسط زن ممکن نباشد، از تخمک‌های دیگر زنان استفاده می‌شود. این مطلب را هم بخوانید

به عنوان یک زوج نابارور، اولین گام مهم مشاوره با یک پزشک تخصصی است. پزشک می‌تواند علت ناباروری شما را تشخیص دهد و به شما روش‌های درمانی مناسب را توصیه کند. همچنین ممکن است به عنوان یک زوج نیاز داشته باشید تا به متخصصین ناباروری یا مشاوران روانی مراجعه کنید تا از لحاظ فیزیکی و روحی بهترین حمایت را دریافت کنید. ما در بهپویان از اولین گام در کنارتان هستیم. از طریق آیکون سبزرنگ در واتساپ با ما تماس بگیرید.

IVF به معنای “تخمک‌گذاری مصنوعی” (In Vitro Fertilization) یک فرآیند پزشکی برای کمک به زوج‌هایی که با مشکلات ناباروری مواجه هستند در باروری و بارداری استفاده می‌شود. این فرآیند شامل تخمک‌گیری (گرفتن تخمک از تخمدان) و تخمک‌گذاری (ترکیب تخمک با اسپرم) خارج از بدن (در محیط آزمایشگاهی) می‌شود. سپس تخمک‌گذاری شده به رحم انتقال داده می‌شود، و اگر تخمک‌گذاری موفقیت آمیز باشد، بارداری به وجود می‌آید.

مراحل اصلی IVF عبارتند از:

تحریک تخمدان: با استفاده از داروهای هورمونی، تخمدان زن به‌طور مصنوعی تحریک می‌شود تا چندین تخمک بجوشد.

تخمک‌گیری: زمانی که تخمک‌ها به اندازه‌ی کافی رسیدند، پزشک تخمک‌ها را از تخمدان جدا می‌کند. این فرآیند به صورت راهبردی با کمک فناوری سونوگرافی و سوزن‌های نازک انجام می‌شود.

ترکیب تخمک و اسپرم: تخمک‌ها و اسپرم به‌طور مصنوعی در محیط آزمایشگاهی ترکیب می‌شوند و امکان برخورد و اتصال آن‌ها برای تشکیل جنین وجود دارد.

کشت جنین: پس از ترکیب تخمک و اسپرم، جنین‌ها برای تقویت و تکثیر در محیط آزمایشگاهی کشت می‌شوند.

انتقال جنین: جنین‌های بهبود یافته به رحم انتقال داده می‌شوند. این یکی از مراحل حساس و مهم IVF است.

 مراقبت بارداری: اگر جنین در رحم تعبیه شود و بارداری رخ دهد، باید مراقبت‌های پزشکی را دنبال کرد.

IVF یک روش موثر برای زوج‌هایی است که با مشکلات باروری مواجه هستند، اما ممکن است هزینه‌بر و فیزیکی و روحی دلزدگی آور باشد. برای تعیین اینکه IVF مناسب شماست یا نه، بهتر است با یک پزشک تخصصی مشاوره کنید و به عنوان یک زوج با پزشک تصمیم بگیرید که آیا این روش مناسب شماست یا نه.

برای اطلاعات بیشتر این مطلب را بخوانید

روش تلقیح رحمی (IUI)، در مواردی که مرد دارای مشکلاتی مانند کمبود تعداد اسپرم، کم حجم  بودن اسپرم و کاهش میل جنسی است انجام می‌گیرد.

همچنین از این روش در مواقعی که زن دارای مشکلات ترشح گردن رحم و اختلال ایمنی منجر به ناباروری است و یا این که نمی‌تواند مقاربت طبیعی به دلیل درد و شرایط خاصی مانند واژینسیموس داشته باشد، استفاده می‌شود.

میکرواینجکشن یا ICSI (Intracytoplasmic sperm injection) که به شیوه تزریق اسپرم به داخل تخمک انجام می‌شود، تقریباً شبیه روش IVF است؛ با این تفاوت که در روش IVF، اسپرم و تخمک در ظرف آزمایشگاهی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند تا اسپرم خودش وارد تخمک شود؛ ولی در روش ICSI، پس از تحریک تخمدان‌ها با اعمال داروهای محرک تخمک گذاری، پزشک متخصص برای بالا بردن دقت و تسهیل باروری، پس از تهیه اسپرم سالم، آن را مستقیماً به وسیله سوزنی نازک به تخمک تزریق می‌کند.
بیشتر بدانید