“آندومتر”، لایه پوششی داخل “رحم”  است و  نقش حیاتی در “لانه‌گزینی” و  رشد “حاملگی” موفق دارد. به عبارتی ” آندومتر” بستر رشد “جنین” می‌باشد .
گاهی، برخی از افراد ممکن است با معضل “عدم رشد آندومتر” مواجه شوند، که پیامد آن می تواند، “عدم لانه‌گزینی” و  تاثیرات منفی بر  “قابلیت باروری” باشد . 
مهمترین علل “عدم رشد کافی آندومتر” عبارتند از :

 ❗️ “عدم تعادل هورمونی” نوسانات در سطح “استروژن” و “پروژسترون”، می تواند بر “ضخامت آندومتر”، تأثیر بگذارد.
❗️باقی ماندن آثار اعمال‌ جراحی گذشته (اسکار) و چسبندگی رحم (سندرم آشرمن) “جراحی ها”و “عفونت‌های رحمی”، می‌توانند منجر به تشکیل بافت “اسکار” شوند. این بافت زائد، مانع رشد و افزایش “ضخامت آندومتر” می‌شود .
❗️ آسیب به “پوشش داخلی رحم”، پس از عمل جراحی رحم مانند برداشتن انواع فیبروم ها و رحم های دوشاخ و ….

کنترل و درمان “آندومتر نازک”،  بر اساس “شرایط” و “علت” بروز آن متفاوت است.
 توجه داشته باشید “علت ناباروری” و “روش درمان” هر زوج، “منحصر به فرد” است و اینجاست که اهمیت “مشاوره دقیق” و “راهنمایی صحیح”، می تواند بهترین “روش درمان”، متناسب با “وضعیت خاص” شما  را ارائه دهد. “ناباروری”، شرایطی “چالش برانگیز ” است، اما با “حمایت” و “مراقبت صحیح”،  امید “مثبت اندیشی” وجود دارد . ارتباط با افرادی که “فرهنگ بالایی” در برخورد با “افراد نابارور” دارند، “امواج منفی” را از شما دور می کند.
با “همدلی” با یکدیگر، قوی تر خواهیم بود.
اگر ، تجربه “عدم رشد کافی  آندومتر” دارید، هر چه سریعتر برای “ارزیابی بیشتر” و ” صحیح”، با تیم درمانی خود مشورت کنید .