“استرس” اشکال گوناگون دارد که به سه دسته “جسمی “، “روحی ” و یا ” داخلی” تقسم می‌شود.
- عوامل “استرس‌زای جسمی”:
1) تمرینات سنگین ورزشی
2)رژیم های لاغری شدید
3) مصرف الکل و مواد انرژی‌زای غیر متعارف - عوامل “استرس‌زای روحی”:
1)انتظار برای ” فرزند آوری “
2)نارضایتی شغلی
3)کمال گرایی - عوامل”استرس‌زای داخلی”:
1) بیماری های التهابی
2) عدم تعادل هورمونی
3) کم کاری تیروئید
شاید نتوانیم عوامل “استرس زا” را کاملا کنترل کنیم.
از طرفی تاثیر عوامل “استرس زا ” یکسان نیست.
زندگی مدرن و ماشینی امروز، ما را در مسیر حرکتی دورانی قرار داده است. بطوریکه “سبک زندگی” همه ما تقریبا مشابه یکدیگر است. به طوریکه توقعمان از زندگی بالا رفته، به منظور دستیابی به رفاه بیشتر، “ساعت کاری” افزایش یافته، اما میزان تفریح و “ساعات مفرح روحی” کاهش پیدا کرده است.
دائم در حال مقایسه خود با دیگران در شبکه‌های اجتماعی هستیم و در یک دایره تسلسل “استر زا” محاصره شده ایم .
استرس بر ” قابلیت باروری” شما تاثیر گذار است .
“استرس مداوم”، ناشی از عدم تعادل هورمونی، “باروری” شما را کاهش می‌دهد.
اگر مراقب نباشیم و “عادت‌های صحیح” را جایگزین ” عادات غلط” روزمره نکنیم، ” باروری” چه در “مردان” و چه در “زنان” کاهش می یابد.
نشانه های “استرس”، چه “روحی” یا “جسمی” و ” داخلی”، به اشکال زیر در فرد ظاهر می شود:
_ “خستگی مفرط” که حتی با خوابیدن رفع نمی شود.
_ کاهش میزان پروژسترون
_ کاهش تعداد اسپرم
_ ” ناباروری” با علت نامشخص تیروئید کم کار و …. به منظور کاهش و رفع “استرس”، لازم است ابتدا “عوامل استرس‌زا” را شناسایی کنید. آنگاه قادر خواهید بود، تغییرات “قدرتمند” و “هدفمندی” برای رفع عوامل ایجاد کنید.
پس کمتر “استرس” داشته باشید تا بتوانید “قابلیت‌باروری” خود را بهبود ببخشید.
