“آدنومیوزیز” یعنی نفوذ و رشد تهاجمی بافت پوششی داخل رحم “آندومتر” به دیواره عضلانی رحم یا “میومتر”.
علت بروز این حالت ناشناخته است.
این بافت نفوذ کرده نابجا، طبق روال عادی آندومتر، هر ماه درهر دوره قاعدگی، به “چرخه هورمونی تخمدانی- مغزی” واکنش نشان داده، رشد کرده، ریزش و خونریزی می کند.
“آدنومیوزیز” یک بیماری خوش خیم است و خطر جانی ندارد.
اما از آنجایی که با خونریزی سنگین و درد متناوب و شدید قاعدگی همراه هست، می‌تواند تاثیر منفی بر “سبک زندگی “خانم ها داشته باشد.
” آدنومیوز” بر روی “باروری” تاثیر منفی دارد.
شانس” لانه‌گزینی” را کاهش و احتمال خطر “سقط ” در سه ماهه اول بارداری را افزایش می‌دهد.
- درمان ” آدنومیوزیز” شامل :
– داروهای ضد التهاب
– هورمون درمانی
– در شرایط “غیر قابل کنترل” عمل جراحی “در آوردن رحم” یا “هیسترکتومی” است.
- انواع آدنومیوزیز عبارتند از:
آدنومیوز یا بزرگ شدن رحم به دو نوع تقسیم بندی می‌شود:
- نوع نخست به صورت تومورهای سفتی به نام ادنومیوما بروز می‌یابد. این نوع بیماری موضعی است و تجمع محدود سلول‌های آندومتر در مرزهای مشخص را دربر می‌گیرد. این نوع ادنومیوز ظاهری مشابه فیبروم رحم دارد و غالباً با آن اشتباه گرفته می‌شود. بسیاری از این تومورها در عملی ایمن از رحم خارج می‌شود. البته گستردگی عمل به اندازه و محل تومورها بستگی دارد و گاهی عمل هیستروکتومی (برداشتن رحم) ضرورت می‌یابد.
- نوع دوم که شایع‌تر است در میومتر (دیواره ماهیچه‌ای صاف رحم) رحم منتشر می‌شود. ازآنجایی که سلول‌های آندومتر از رحم خارج می‌شود، رحم بزرگ و سخت می‌شود ومعاینه لگن و مقاربت را بسیار دردناک می‌کند. با منتشر شدن بیماری سلول‌های عضلانی رحم در سطح سلولی آسیب می‌بیند و در نهایت توانایی کشیده شدن و منقبض شدن را از دست می‌دهد. به همین دلیل است که احتمال سقط جنین در سه ماهه دوم و سوم بارداری بسیار بالا است.
